Politieman

Jij bent eerst bij het ongeval,

bloed en tranen ingeblikt

een brancard in ‘t blauwe licht

weet niet of hij ‘t redden zal

de dood belt nooit aan

hoe hard je ‘t ook zal proberen

dat gevoel blijft bestaan

als je naar huis gaat neem je ‘t mee

slaat op je terug als branding in de zee

De donkere kant, de schaduwmaatschappij

is je bekend, een oude kameraad

met cynisme trek je er doorheen

gelooft niet meer in goed of kwaad

Je wou mensen

helpen als kind

Nu is ‘t je werk, een baan.

Met hoge snelheid naar een sterfgeval

een jonge vrouw geschoten in haar huis

maar de dader blijkt haar vader en je kan

het niet langer aan

wie laat dit soort lijden langs zich gaan

Waarom mag dit onrecht zomaar vrij bestaan

Ze was 22 lentes jong,

een bloem die vertrapt werd

onder de laars

van de maatschappij.

Je neemt vier dagen vrij, en drinkt de pijn opzij.

Op een dag, dag, dag, daaag, dag

 je weet niet, ‘t weekend

arrestant die moeilijk doet,

je grijpt hem in een nekklem,

je collega spuit met pepperspray,

de man krijgt geen lucht, geen lucht.

[instrumental]

Hij vocht als een lee-eeuw maar het

baatte hem niet meer, het was drie man tegen een,

nekklem, adem, pepperspray in zijn gezicht

Je draagt hem naar je bus toe, hij beweegt niet meer,

want hij schold vandaag op de politie.

Photo by Anoek van Nunen

Tekst:  Pim van Riezen en Petra de Winter

Muziek:  Petra de Winter, Pim van Riezen, Marcel Peters. www.chabliz.com.

All rights reserved.